Historia
Najstarsze wzmianki o osadzie Bykowina pochodzą z roku 1369 i znajdują się w dokumentach miasta Bytomia dotyczących spadkobierców rodziny bytomskich Piastów z Olesna i Cieszyna, między którymi osada Bykowina jest wymieniona. Była to osada położona w bukowym lesie posiadająca kamieniołom, w którym wyrabiano kamienie młyńskie.
Rejestry chrztów w Parafii Kochłowickiej pod rokiem 1661 odnotowują chrzest pierwszego dziecka z Bykowiny.
Pierwszym miejscem gromadzącym mieszkańców Bykowiny na modlitwie była wybudowana ok. 1860 roku kaplica z dzwonkiem, poświęcona Matce Bożej Różańcowej. Znajdowała się ona naprzeciw obecnego cmentarza. W kaplicy tej 3 razy w roku odprawiane były Msze św., które sprawował ksiądz z Kochłowic oraz nabożeństwa prowadzone przez samych mieszkańców. W 1940 roku kapliczka została zburzona przez hitlerowców.
Ks. Proboszcz Ludwik Tunkel, ówczesny proboszcz kochłowicki, zwrócił się z prośbą do Zarządu Szkolnego o odstąpienie dwóch klas w celu utworzenia kaplicy, w której można by sprawować Msze św. We wrześniu 1919 roku Zarząd Szkolny uchwalił jednomyślnie, iż odda Zarządowi Kościelnemu na nabożeństwa dwa pomieszczenia.
26 listopada 1919 roku ks. Ludwik Tunkel pisał do hrabiego Henkel: "Kilku posiedzicieli domów z gminy Bykowina przystąpiło do mnie z prośbą, aby odprawić u nich nabożeństwa niedzielne raz czy dwa razy na miesiąc...". Uroczyste poświęcenie tymczasowego kościoła miało miejsce 13 czerwca 1920 roku, a dokonał go ks. dziekan Ludwik Tunkel. Początkowo nabożeństwa i Msze św. odprawiali tam księża kochłowiccy. Pierwszym miejscowym duszpasterzem został ksiądz Karol Fabiś. Objął on swe stanowisko 1 kwietnia 1923 roku. W październiku 1924 roku została powołana Sodalicja Mariańska, zaś 17 grudnia 1924 roku kanonicznie utworzono osobny III Zakon Franciszkański dla lokalii Bykowina. W parafii działało także Stowarzyszenie Młodzieży Męskiej oraz Bractwo Różańcowe.
9 lipca 1925 roku Administracja Apostolska Śląska Polskiego wydała dekret o ustanowieniu w Bykowinie samodzielnej parafii. Dokument ten podpisał wikariusz generalny ks. Teofil Bromboszcz, a dekret wszedł w życie 1 sierpnia 1925 roku Pierwszym proboszczem mianowany został ks. Karol Fabiś.
1 października 1926 roku poświęcono nowy cmentarz na Bykowinie. Kiedy ks. biskup Arkadiusz Lisiecki wizytował Bykowinę 7 maja 1929 roku, polecił wybudowanie nowego kościoła i plebanii. Nowym proboszczem Parafii został 23.07.1929 roku ks. Augustyn Potyka. W końcu 26 czerwca 1935 roku Rada Parafialna zadecydowała: "Ponieważ obecny kościółek jest za mały na naszą parafię, ludzie muszą stać pod gołym niebem, mieszkanie proboszcza zostało wypowiedziane i trzeba się obawiać, że i tymczasowa kaplica zostanie niebawem wypowiedziana przez władze szkolne, uchwala Rada Parafialna jeszcze w tym roku przystąpić do budowy nowego kościoła". 25 sierpnia 1935 roku nastąpiło poświęcenie kamienia węgielnego. Kościół budowano w miejscu położonym na najwyższym wzniesieniu, tak zwanej "skałce". Był to teren nierówny, zupełnie skalisty, a dla wyrównania go trzeba było używać materiału wybuchowego.
Projektantem nowej świątyni był diecezjalny budowniczy Jan Affa. Kościół, o wymiarach: długość - 29,5 m, szerokość - 14,4 m, wysokość wieży - 24,2 m, zaprojektowany został w stylu modernistycznym. Według planów mógł pomieścić ponad 1000 osób. Kościół wybudowano w rekordowo krótkim czasie 4 miesięcy. Nową świątynię poświęcono Najświętszemu Sercu Pana Jezusa.
24 listopada 1935 roku poświęcono 3 dzwony, które dla kościoła ufundowali Parafianie. Największy dzwon - Serca Pana Jezusa zakupiono z ich składek. Drugi - Królowej Polski - był darem mieszkańców Otylii, a trzeci - św. Franciszka - rodziny Rainert.
Wiosną 1936 roku ksiądz Potyka rozpoczął budowę plebanii. W październiku 1937 roku kościół wzbogacił się o nowe 15-głosowe organy. W tym samym także roku uroczyście obchodzono pierwsze w nowym kościele Misje św. Podczas misji św. odbyła się także uroczystość poświęcenia całej parafii Najświętszemu Sercu Jezusowemu.
W roku 1947 w Parafii odbyły się pierwsze po wojnie Misje św. Ufundowany został Krzyż Misyjny. Na nowo rozpoczęły swą działalność stowarzyszenia kościelne, m.in. Sodalicja Mariańska, Bractwo Różańcowe, Stowarzyszenie Młodzieży Męskiej, III Zakon św. Franciszka.
